นักวิทยาศาสตร์ที่ สถานีวิจัยแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือของ US Forest Service เมืองพอร์ตแลนด์ รัฐโอเรกอน ได้พัฒนาแบบจำลองเพื่อทำนายการแตกหน่อ พวกเขาใช้ดักลาสเฟอร์ในการทดลอง แต่ยังสำรวจวิจัยเกี่ยวกับสายพันธุ์อื่นๆ อีกประมาณ 100 สายพันธุ์ ดังนั้น พวกเขาจึงคาดว่าจะสามารถปรับแบบจำลองสำหรับพืชและต้นไม้ชนิดอื่นๆ ได้
ทั้งอุณหภูมิที่เย็นและอุ่นส่งผลต่อเวลา และการผสมผสานที่แตกต่างกันให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน — อาจไม่ง่ายเสมอไป ด้วยอุณหภูมิที่เย็นจัดหลายชั่วโมง ต้นไม้ต้องการชั่วโมงที่อบอุ่นน้อยลงในการแตกหน่อ ดังนั้นความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิก่อนหน้านี้จะทำให้ดอกตูมแตกเร็วขึ้น หากต้นไม้ไม่ได้รับความเย็นเพียงพอ ต้นไม้ก็ต้องการความอบอุ่นมากขึ้นจึงจะแตกยอดได้ ดังนั้น ภายใต้สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงที่สุด ฤดูหนาวที่อุ่นขึ้นอาจหมายถึงการแตกหน่อในภายหลัง
ยีนเล่นม้วนเช่นกัน นักวิจัยได้ทดลองกับดักลาสเฟอร์จากทั่วรัฐโอเรกอน วอชิงตัน และแคลิฟอร์เนีย ต้นไม้จากสภาพแวดล้อมที่เย็นกว่าหรือแห้งกว่าจะแสดงการระเบิดก่อนหน้านี้ ต้นไม้ที่สืบเชื้อสายมาจากแนวเหล่านั้นสามารถเติบโตได้ดีกว่าในที่ที่ลูกพี่ลูกน้องที่ปรับตัวได้อบอุ่นและเปียกชื้นของพวกมันอาศัยอยู่ในตอนนี้
ทีมงานซึ่งนำโดยนักวิจัยป่าไม้ Connie Harrington หวังว่าจะใช้แบบจำลองเพื่อทำนายว่าต้นไม้จะตอบสนองอย่างไรภายใต้การคาดการณ์สภาพอากาศต่างๆ ด้วยข้อมูลดังกล่าว ผู้จัดการที่ดินสามารถตัดสินใจได้ว่าจะปลูกที่ไหนและอะไร และหากจำเป็น ให้วางแผนกลยุทธ์การย้ายถิ่นฐานที่ได้รับความช่วยเหลือ