องค์การอนามัยโลก (WHO) เผยแพร่รายงานเมื่อสัปดาห์ที่แล้วระบุว่า ในแต่ละปีมีผู้เสียชีวิตจากโรคปอดบวม โรคหอบหืด มะเร็งปอด และโรคทางเดินหายใจอื่นๆ มากกว่า 1 ล้านคนทั่วโลก หากประเทศต่างๆ ใช้มาตรการเพื่อปรับปรุงคุณภาพอากาศ นี่เป็นการสำรวจมลพิษทางอากาศภายนอกจากทั่วโลกในขนาดใหญ่ครั้งแรกขององค์กรทั่วโลก
แม้ว่ามลพิษทางอากาศของสหรัฐฯ จะเทียบไม่ได้กับที่พบในประเทศต่างๆ เช่น อิหร่าน อินเดีย และปากีสถาน แต่ก็ไม่มีอะไรน่ายินดีเมื่อดูสถิติของรัฐแคลิฟอร์เนีย
การสำรวจอาศัยข้อมูลที่รายงานในแต่ละประเทศในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และวัดระดับของอนุภาคในอากาศที่มีขนาดเล็กกว่า 10 ไมโครเมตร หรือที่เรียกว่า PM10 ในเกือบ 1,100 เมือง องค์การอนามัยโลกยังได้ออกตารางเปรียบเทียบระดับของฝุ่นละอองที่ละเอียดกว่าที่เรียกว่า PM2.5s
WHO แนะนำให้ใช้ขีดจำกัดสูงสุดที่ 20 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตรสำหรับ PM10s (อธิบายเป็น "ค่าเฉลี่ยรายปี" ในรายงานของ WHO) ซึ่งอาจทำให้เกิดปัญหาทางเดินหายใจร้ายแรงในมนุษย์ได้ PM10 มากกว่า 2.5 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตรถือว่าเป็นอันตรายต่อมนุษย์
เมืองเบเกอร์สฟีลด์ได้รับค่าเฉลี่ยรายปีที่ 38 มก./ลบ.ม. สำหรับฝุ่นละออง PM3 และ 10 มก./ลบ.ม. สำหรับ PM22.5 ต่อปี เฟรสโนตามหลังอยู่ไม่ไกล โดยคว้าอันดับที่ 3 ทั่วประเทศ โดยริเวอร์ไซด์/ซานเบอร์นาดิโนคว้าอันดับที่ 2.5 ในรายการของสหรัฐอเมริกา โดยรวมแล้ว เมืองต่างๆ ในแคลิฟอร์เนียอ้างสิทธิ์ 2 ใน 3 อันดับแรกของผู้กระทำผิดที่เลวร้ายที่สุดในทั้งสองประเภท ซึ่งทั้งหมดเกินเกณฑ์ความปลอดภัยของ WHO
“เราสามารถป้องกันการเสียชีวิตเหล่านั้นได้” ดร.มาเรีย นีรา ผู้อำนวยการแผนกสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมขององค์การอนามัยโลกกล่าว ผู้ซึ่งสังเกตว่าการลงทุนเพื่อระดับมลพิษที่ต่ำกว่าจะได้ผลตอบแทนอย่างรวดเร็วเนื่องจากอัตราการเกิดโรคที่ลดลง ดังนั้น ค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาลจึงลดลง
เป็นเวลาหลายปีที่นักวิจัยทั่วโลกได้เชื่อมโยงระดับฝุ่นละอองที่ลดลงกับป่าในเมืองที่แข็งแรง การศึกษาที่ดำเนินการโดย Natural Environments Research Council ในปี 2007 แนะนำว่าการลด PM10 ที่ 7%-20% สามารถทำได้หากปลูกต้นไม้จำนวนมาก ขึ้นอยู่กับความพร้อมของพื้นที่เพาะปลูกที่เหมาะสม ในสหรัฐอเมริกา ศูนย์วิจัยป่าไม้ในเมืองตีพิมพ์บทความในปี 2006 ซึ่งระบุว่าต้นไม้ 748 ล้านต้นในแซคราเมนโตกรอง PM10 ได้ XNUMX ตันต่อปี