โพสต์นี้เป็นโพสต์ที่สามในซีรีส์เพื่อเฉลิมฉลอง สัปดาห์อาร์เบอร์แคลิฟอร์เนีย. วันนี้เราได้ยินจาก Ashley Mastin ผู้จัดการเครือข่ายและการสื่อสารของ California ReLeaf
ในฐานะพนักงานของ California ReLeaf ฉันอาจมีปัญหาในการยอมรับว่าต้นไม้ที่ฉันชอบไม่ได้อยู่ในแคลิฟอร์เนีย แทน อีกด้านหนึ่งของประเทศในเซาท์แคโรไลนาที่ฉันเติบโตมา
ต้นโอ๊กนี้อยู่ในสวนบ้านพ่อแม่ของฉัน ปลูกโดยเจ้าของบ้านคนแรกในปี 1940 มันมีขนาดใหญ่แล้วเมื่อฉันเกิดในปี 1980 ฉันเล่นใต้ต้นไม้นี้ในวัยเด็ก ฉันได้เรียนรู้คุณค่าของการทำงานหนักในการกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นทุกฤดูใบไม้ร่วง ตอนนี้เมื่อเราไปเยี่ยมครอบครัว ลูกๆ ของฉันเล่นใต้ต้นไม้นี้ ส่วนฉันกับแม่ก็นั่งสบายๆ ใต้ร่มเงาของมัน
เมื่อฉันย้ายไปแคลิฟอร์เนียเมื่อ XNUMX ปีที่แล้ว ฉันไม่สามารถมองเห็นสิ่งอื่นใดนอกจากทางด่วนและตึกสูง ในความคิดของฉัน ต้นไม้อย่างต้นโอ๊กมีอยู่ทั่วเซาท์แคโรไลนา และฉันเพิ่งย้ายไปอยู่ในป่าคอนกรีต ฉันคิดอย่างนั้นจนกระทั่งได้กลับไปเยี่ยมครอบครัวเป็นครั้งแรก
ขณะที่ฉันขับรถผ่านบ้านเกิดเล็กๆ ของฉันที่มีประชากร 8,000 คน ฉันสงสัยว่าต้นไม้ทั้งหมดหายไปไหน ปรากฎว่าเซาท์แคโรไลนาไม่เขียวขจีเหมือนต้นไม้ที่ฉันโปรดปรานและความทรงจำในวัยเด็กทำให้ฉันนึกถึงมัน เมื่อฉันกลับไปที่แซคราเมนโต แทนที่จะมองว่าบ้านใหม่ของฉันเป็นป่าคอนกรีต ในที่สุดฉันก็เห็นว่าในความเป็นจริงฉันอาศัยอยู่กลางป่า
ต้นโอ๊กต้นนี้หล่อเลี้ยงความรักในต้นไม้ของฉัน และด้วยเหตุนี้ ต้นโอ๊กจึงเป็นต้นโปรดของฉันเสมอ หากไม่มีป่านี้ ฉันคงไม่มีทางรู้สึกขอบคุณป่าที่ฉันชื่นชอบเหมือนกัน ป่าที่ฉันขับรถเข้าไป เดินเข้าไป และใช้ชีวิตอยู่ทุกวัน