Een onderzoekspaper uit 2010 getiteld: Prioriteit geven aan voorkeurslocaties voor het vergroten van de stedelijke boomluifel in New York City presenteert een reeks methoden voor geografische informatiesystemen (GIS) voor het identificeren en prioriteren van boomplantlocaties in stedelijke omgevingen. Het maakt gebruik van een analytische benadering die is ontwikkeld door een service-leerklas van de Universiteit van Vermont genaamd "GIS-analyse van de ecologie van New York City", die is ontworpen om onderzoeksondersteuning te bieden aan de MillionTreesNYC-campagne voor het planten van bomen. Deze methoden geven prioriteit aan locaties voor het planten van bomen op basis van behoefte (of bomen al dan niet kunnen helpen bij het aanpakken van specifieke problemen in de gemeenschap) en geschiktheid (biofysische beperkingen en plantpartners? bestaande programmatische doelen). Criteria voor geschiktheid en behoefte waren gebaseerd op input van drie boomplantorganisaties in New York City. Op maat gemaakte tools voor ruimtelijke analyse en kaarten zijn gemaakt om te laten zien waar elke organisatie kan bijdragen aan het vergroten van het bladerdak van de steden (UTC) en tegelijkertijd hun eigen programmatische doelen te bereiken. Deze methoden en bijbehorende aangepaste hulpmiddelen kunnen besluitvormers helpen investeringen in stadsbosbouw op een duidelijke en verantwoorde manier te optimaliseren met betrekking tot biofysische en sociaaleconomische resultaten. Bovendien kan het hier beschreven raamwerk in andere steden worden gebruikt, kan het ruimtelijke kenmerken van stedelijke ecosystemen in de loop van de tijd volgen en kan het verdere ontwikkeling van hulpmiddelen mogelijk maken voor gezamenlijke besluitvorming in stedelijk beheer van natuurlijke hulpbronnen. Klik hier voor toegang tot het volledige rapport.
updates