Een erfenis leiden: diversiteit in leiderschap op het gebied van milieu

Vanuit onze Lente / Zomer 2015 Californië bomen nieuwsbrief:
[Hr]

Door Genua Barrow

Bladeren zijn er in talloze vormen en tinten, maar degenen die belast zijn met het beschermen en behouden ervan weerspiegelen niet dezelfde diversiteit, blijkt uit een recent onderzoek.

“The State of Diversity in Environmental Organizations: Mainstream NGOs, Foundations, Government Agencies”, uitgevoerd door Dorceta E. Taylor, Ph. D. van de School of Natural Resources & Environment (SNRE) van de Universiteit van Michigan, werd in juli 2014 gepubliceerd. dat hoewel er de afgelopen vijftig jaar enige vooruitgang is geboekt, de meeste leiderschapsrollen in deze organisaties nog steeds worden vervuld door blanke mannen.

Dr. Taylor bestudeerde 191 organisaties voor natuurbehoud en natuurbehoud, 74 milieuagentschappen van de overheid en 28 stichtingen die milieusubsidies verstrekken. Haar rapport bevat ook informatie uit vertrouwelijke interviews met 21 milieuprofessionals die werden gevraagd naar de staat van diversiteit in hun instellingen.

Volgens het rapport zijn de grootste winsten geboekt bij blanke vrouwen. Uit het onderzoek bleek dat vrouwen meer dan de helft van de 1,714 onderzochte leiderschapsposities in natuurbehouds- en natuurbehoudsorganisaties bezetten. Vrouwen vertegenwoordigen ook meer dan 60% van de nieuwe medewerkers en stagiaires in deze organisaties.

De cijfers zijn veelbelovend, maar uit het onderzoek blijkt dat er nog steeds een ‘significante genderkloof’ bestaat als het gaat om de machtigste posities in milieuorganisaties. Meer dan 70% van de presidenten en voorzitters van de raad van natuurbehoudsorganisaties is bijvoorbeeld man. Bovendien is ruim 76% van de voorzitters van organisaties die milieusubsidies verstrekken man.

Het rapport bevestigde ook het bestaan ​​van een “groen plafond”, waarbij werd vastgesteld dat slechts 12 tot 16% van de onderzochte milieuorganisaties minderheden in hun bestuur of generale staf had. Bovendien blijkt uit de bevindingen dat deze werknemers geconcentreerd zijn in de lagere rangen.

PRIORITEREN VAN DIVERSITEITSONTWIKKELINGEN

Ryan Allen, manager milieudiensten voor het Koreatown Youth and Community Center (KYCC) in Los Angeles, zegt dat het geen verrassing is dat er in de meeste reguliere agentschappen en organisaties weinig mensen van kleur vertegenwoordigd zijn.

“Gezien de uitdagingen waarmee minderheden in Amerika te maken hebben gehad, is het begrijpelijk dat het milieu niet als een dringende reden wordt gezien om een ​​standpunt in te nemen,” zei Allen.

Edgar Dymally – bestuurslid van de non-profitorganisatie BoomMensen – is het ermee eens. Hij zegt dat de focus van veel minderheden lag op het verkrijgen van gelijke toegang tot sociale rechtvaardigheid en het overwinnen van discriminatie op het gebied van huisvesting en werkgelegenheid, in plaats van op ecologische gelijkheid.

Dr. Taylor beweert dat een grotere diversiteit zou betekenen dat er meer aandacht wordt besteed aan de kwesties en zorgen waarmee mensen van kleur en andere ondervertegenwoordigde groepen worden geconfronteerd.

“Je moet de stem van iedereen aan tafel hebben, zodat je de behoeften van elke gemeenschap volledig kunt begrijpen,” was Allen het daarmee eens.

“Veel milieugroeperingen steken veel moeite in het werken in gemeenschappen met lage inkomens en minderheden, omdat daar doorgaans de grootste milieubehoeften bestaan”, vervolgde Allen. “Ik denk dat de ontkoppeling komt doordat je niet volledig begrijpt hoe je het werk dat je doet moet communiceren met de bevolking die je probeert te dienen. KYCC plant veel bomen in Zuid-Los Angeles, een grotendeels Latijns-Amerikaanse en Afro-Amerikaanse gemeenschap met lage inkomens. We praten over de voordelen van schone lucht, het opvangen van regenwater en energiebesparing, maar misschien is hetgene waar mensen echt om geven hoe de bomen zullen helpen de astmacijfers te verlagen.”

Wat door kleinere groepen wordt gedaan, zo beweren experts, zou door grotere organisaties kunnen worden gerepliceerd voor een nog grotere impact.

[Hr]

“Ik denk dat de ontkoppeling komt doordat je niet volledig begrijpt hoe je het werk dat je doet moet communiceren met de bevolking die je probeert te dienen.”

[Hr]

“KYCC werkt met veel onlangs geëmigreerde gezinnen, en dat brengt veel barrières met zich mee op het gebied van taal en het niet begrijpen van een nieuwe cultuur. Daarom huren wij personeel in dat de taal spreekt van de klanten die wij bedienen – die begrijpen uit welke cultuur zij komen. Hierdoor kunnen we onze programmering relevant houden voor de gemeenschappen die we bedienen, en blijven we verbonden.

“Door de gemeenschap ons te laten vertellen wat ze nodig hebben, en hen vervolgens te helpen in die behoefte te voorzien, weten we dat de programma’s die we uitvoeren een positieve impact hebben op onze klanten”, aldus Allen.

EEN INTEGRATIEVE AANPAK OMARMEN

Zijn gedachten worden gedeeld door Mary E. Petit, oprichter en co-executive director van The Incredible Edible Community Garden (IECG), eveneens gevestigd in Zuid-Californië.

“Diversiteit is een cruciaal onderdeel om de kracht en levensduur van niet alleen milieuorganisaties, maar van alle organisaties te garanderen”, aldus Petit.

“Het zorgt ervoor dat we onze programma’s door een brede lens evalueren. Het houdt ons eerlijk. Als we naar de natuur kijken, zijn de gezondste en meest evenwichtige, robuuste natuurlijke omgevingen de meest diverse.

“Maar om diversiteit en de kracht die het een organisatie kan geven te omarmen, moeten mensen open en onbevooroordeeld zijn, niet alleen in woorden, maar ook in de manier waarop mensen hun leven leiden”, vervolgde ze.

Eleanor Torres, mede-uitvoerend directeur van Incredible Edible Community Garden, zegt dat ze de milieuarena in 2003 verliet nadat ze gedesillusioneerd was geraakt. Ze keerde terug in 2013 en hoewel ze blij was om wat “nieuw bloed” in de beweging te zien, zegt ze dat er nog werk aan de winkel is.

“Het is niet veel veranderd. Er moet een enorme verandering in begrip plaatsvinden”, vervolgde ze. “In de stadsbosbouw zul je te maken krijgen met gekleurde mensen.”

Torres, Latina en Native American, betrad het veld in 1993 en heeft haar deel gehad als de ‘eerste’ of ‘enige’ persoon van kleur in een leiderschapspositie. Ze zegt dat kwesties als racisme, seksisme en classisme nog steeds moeten worden aangepakt voordat echte verandering kan worden bereikt.

Dymally is al acht jaar lid van het bestuur van TreePeople. Als burgerlijk ingenieur is zijn dagelijkse baan senior milieuspecialist voor het Metropolitan Water District in Zuid-Californië (MWD). Hij zegt dat hij slechts een paar gekleurde mensen in hogere leiderschapsrollen is tegengekomen.

“Er zijn er een paar, maar niet veel”, vertelde hij.

Dymally sloot zich aan bij TreePeople op verzoek van het enige andere gekleurde lid van de Raad, dat Spaans is. Er werd bij hem aangedrongen actiever en betrokkener te worden, vooral omdat er niet veel gekleurde mensen vertegenwoordigd waren. Die “iedereen, bereik één”-mentaliteit, zei Dymally, wordt aangemoedigd door de oprichter en president van de organisatie, Andy Lipkis, die blank is.

Dymally zei dat hij graag zou zien dat beleidsmakers en wetgevers op dezelfde manier de inspanningen om de diversiteit te vergroten omarmen.

“Zij kunnen de toon zetten en energie geven aan deze strijd.”

LEVEN – EN VERTREKKEN – EEN ERFENIS

Dymally is de neef van de voormalige Californische luitenant-gouverneur Mervyn Dymally, de eerste en enige zwarte persoon die in die hoedanigheid dient. De jongere Dymally wijst op het succes van zijn overleden oom in het verleden bij het vertegenwoordigd krijgen van minderheden in de waterschappen over de hele staat.

“Ik zou zeker graag zien dat de president, of iemand van zijn profiel, misschien de First Lady, achter deze inspanning staat”, vertelde Dymally.

First Lady Michelle Obama, zo voegde hij eraan toe, is een kampioen geweest op het gebied van voeding en het aanleggen van tuinen en kan hetzelfde doen door de noodzaak te bevorderen om verschillende mensen en standpunten naar de spreekwoordelijke milieutafel te brengen.

De “State van diversiteit in milieuorganisaties” Het rapport stelt dat de kwestie “prioritaire aandacht” vereist en doet aanbevelingen voor “agressieve inspanningen” op drie gebieden: tracking en transparantie, verantwoording en middelen.

“Diversiteitsverklaringen zonder plan en rigoureuze gegevensverzameling zijn slechts woorden op papier”, luidt het 187 pagina’s tellende document.

“Organisaties en verenigingen zouden jaarlijkse diversiteits- en inclusiebeoordelingen moeten instellen. Openbaarmaking zou het delen moeten vergemakkelijken van strategieën om onbewuste vooroordelen aan te pakken en rekrutering buiten de groene insidersclub te herzien”, vervolgt het rapport.

Het rapport suggereert ook dat stichtingen, NGO’s en overheidsinstanties diversiteitsdoelstellingen integreren in prestatiebeoordelingen en criteria voor het verstrekken van subsidies, dat er meer middelen worden toegewezen om diversiteitsinitiatieven te laten werken, en dat er duurzame financiering wordt verstrekt voor netwerken om het isolement te verminderen en bestaande leiders van kleur te ondersteunen. .

[Hr]

“Je moet de stem van iedereen aan tafel hebben, zodat je de behoeften van elke gemeenschap volledig kunt begrijpen.”

[Hr]

“Ik weet niet zeker wat er gedaan kan worden om minderheden onmiddellijk in meer leiderschapsrollen te brengen, maar het brengen van meer bewustzijn en onderwijs aan de lokale jeugd, en het helpen inspireren van de volgende generatie leiders, zou een goede eerste stap zijn,” zei Allen.

“Het moet op schoolniveau beginnen,” zei Dymally, die het sentiment herhaalde en wees op de outreach-inspanningen van TreePeople.

De milieueducatieprogramma's van de organisatie moedigen basisschool- en middelbare scholieren en leraren in de omgeving van Los Angeles aan om zich in te graven, de voordelen te leren kennen van het kweken van stadsbossen en levenslange verzorgers van het milieu te worden.

“Over 10, 15, 20 jaar zullen we een aantal van die jonge mensen door de organisatie en de beweging heen zien fietsen”, zei Dymally.

EEN VOORBEELD INSTELLEN

Dymally zegt dat het gebrek aan diversiteit deels kan worden verklaard doordat er simpelweg niet veel gekleurde mensen zijn in de milieuarena.

“Het zou wel eens de betrokken cijfers kunnen weerspiegelen,” zei hij.

Er wordt gezegd dat wanneer jonge minderheden professionals zien ‘die op hen lijken’ op een bepaald gebied, de kans groter is dat ze dat ook willen zijn ‘als ze later groot zijn’. Het bezoeken van Afro-Amerikaanse artsen kan Afro-Amerikaanse kinderen inspireren om na te denken over de medische opleiding. Het hebben van prominente Latino-advocaten in de gemeenschap kan Latino-jongeren motiveren om rechten te studeren of andere juridische beroepen uit te oefenen. Zichtbaarheid en toegang zijn de sleutelwoorden, Dymally gedeeld.

Dymally zegt dat veel gekleurde mensen, met name Afro-Amerikanen, de milieuarena misschien niet als een aantrekkelijke of lucratieve carrièrekeuze beschouwen.

Het milieuveld is voor velen een ‘roeping’, zegt hij, en daarom is het net zo belangrijk dat de mensen van kleur die leiderschapsrollen op zich nemen, ‘mensen met passie’ zijn, die zullen helpen middelen naar meer mensen te brengen en de stedelijke ontwikkeling van Californië te stimuleren. bosbeweging naar de toekomst.

[Hr]

Genoa Barrow is een freelance journalist gevestigd in Sacramento. Lokaal is haar naamregel verschenen in de Sacramento Observer, The Scout en Parent's Monthly magazine.