Του Keith McAleer
Ήταν χαρά μου να εκπροσωπήσω το Tree Davis στο φετινό Εθνικό Συνέδριο Partners in Community Forestry στο Πίτσμπουργκ (ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Καλιφόρνια ReLeaf για να καταστεί δυνατή η παρουσία μου!). Το ετήσιο συνέδριο Partners είναι μια μοναδική ευκαιρία για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, δενδροκόμους, δημόσιους φορείς, επιστήμονες και άλλους επαγγελματίες του δέντρου να έρθουν μαζί για να δικτυωθούν, να συνεργαστούν και να μάθουν για νέα έρευνα και βέλτιστες πρακτικές που θα φέρουν σπίτι για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση περισσότερης φύσης στις πόλεις μας.
Δεν είχα πάει ποτέ στο Πίτσμπουργκ πριν, και ήμουν ενθουσιασμένος από το όμορφο χρώμα του φθινοπώρου, τα βουνά, τα ποτάμια και την πλούσια ιστορία του. Ο συνδυασμός της νέας μοντέρνας αρχιτεκτονικής στο κέντρο της πόλης και των ουρανοξυστών σε συνδυασμό με παλιά αποικιακά τούβλα δημιούργησε έναν εντυπωσιακό ορίζοντα και έκανε έναν ενδιαφέρον περίπατο. Το κέντρο της πόλης περιβάλλεται από ποτάμια δημιουργώντας μια χερσόνησο που μοιάζει με το Μανχάταν ή το Βανκούβερ, π.Χ. Στο δυτικό άκρο του κέντρου της πόλης, ο ποταμός Monongahela (ένας από τους λίγους ποταμούς στον κόσμο που ρέει βόρεια) και ο ποταμός Allegheny συναντώνται για να σχηματίσουν το πανίσχυρο Οχάιο, δημιουργώντας μια τριγωνική χερσαία μάζα που οι ντόπιοι αποκαλούν στοργικά «The Point». Η τέχνη είναι άφθονη και η πόλη σφύζει από νέους που εργάζονται για να χτίσουν καριέρα. Το πιο σημαντικό (για εμάς τους λάτρεις των δέντρων), υπάρχουν πολλά νεαρά δέντρα φυτεμένα κατά μήκος των ποταμών και στο κέντρο της πόλης. Τι υπέροχο μέρος για ένα συνέδριο δέντρων!
Σύντομα έμαθα περισσότερα για το πώς προέκυψε αυτή η νέα δενδροφύτευση. Σε μια από τις πιο αξιομνημόνευτες παρουσιάσεις του συνεδρίου, Δέντρο Πίτσμπουργκ, τη Western Pennsylvania Conservancy, και ο Davey Resource Group παρουσίασε το δικό τους Ρυθμιστικό σχέδιο αστικού δάσους για το Πίτσμπουργκ. Το σχέδιό τους έδειξε πραγματικά πώς η οικοδόμηση συνεργασιών μεταξύ μη κερδοσκοπικών και δημόσιων φορέων σε τοπικό, περιφερειακό και κρατικό επίπεδο μπορεί να παράγει ένα αποτέλεσμα που καμία ομάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτύχει μόνη της. Ήταν αναζωογονητικό να βλέπεις ένα κοινοτικό σχέδιο για δέντρα σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, αφού τελικά αυτό που κάνει μια κοινότητα θα επηρεάσει τον γείτονά της και το αντίστροφο. Έτσι, το Πίτσμπουργκ έχει ένα υπέροχο σχέδιο δέντρου. Πώς φαινόταν όμως η αλήθεια στο έδαφος;
Μετά από ένα πολυάσχολο πρωινό την Ημέρα 1 του συνεδρίου, οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να επιλέξουν να κάνουν μια περιήγηση για να δουν τα δέντρα (και άλλα αξιοθέατα) στο Πίτσμπουργκ. Επέλεξα την περιήγηση με ποδήλατο και δεν απογοητεύτηκα. Είδαμε νεοφυτεμένες βελανιδιές και σφεντάμια κατά μήκος της όχθης του ποταμού – πολλά από αυτά φυτεύτηκαν σε πρώην βιομηχανικές περιοχές που προηγουμένως ήταν γεμάτες αγριόχορτα. Περάσαμε επίσης με ποδήλατο το ιστορικό διατηρημένο και ακόμα καλά χρησιμοποιημένο κλίση Duquesne, ένας κεκλιμένος σιδηρόδρομος (ή τελεφερίκ), ένας από τους δύο που έχουν απομείνει στο Πίτσμπουργκ. (Μάθαμε ότι υπήρχαν δεκάδες, και αυτός ήταν ένας συνηθισμένος τρόπος μετακίνησης στο πιο βιομηχανικό παρελθόν του Πίτσμπουργκ). Το αποκορύφωμα ήταν να δεις τους 20,000th δέντρο που φυτεύτηκε από το πρόγραμμα Tree Vitalize της Western Pennsylvania Conservancy, το οποίο ξεκίνησε το 2008. Είκοσι χιλιάδες δέντρα σε πέντε χρόνια είναι ένα εκπληκτικό επίτευγμα. Προφανώς, οι 20,000th δέντρο, μια λευκή βαλανιδιά, ζύγιζε περίπου 6,000 λίβρες όταν φυτεύτηκε! Φαίνεται ότι η κατασκευή ενός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αστικού Δάσους και η συμμετοχή πολλών εταίρων φαινόταν καλή και επί τόπου.
Αν και, ορισμένοι από εμάς τους λάτρεις των δέντρων δεν θα ήθελαν να το παραδεχτούν, η πολιτική είναι αναπόφευκτα μέρος της οικοδόμησης ισχυρότερων κοινοτήτων με δέντρα. Η Διάσκεψη Εταίρων είχε ιδιαίτερα σχετικό χρονοδιάγραμμα σχετικά με αυτό, καθώς την Τρίτη ήταν η ημέρα των εκλογών. Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος του Πίτσμπουργκ ήταν στο πρόγραμμα για να μιλήσει και η πρώτη μου σκέψη ήταν Τι θα γινόταν αν δεν κέρδιζε τις εκλογές χθες το βράδυ… θα μιλούσε ο άλλος; Σύντομα ανακάλυψα ότι ο νέος δήμαρχος, Bill Peduto, ήταν αξιόπιστος ομιλητής όπως όλοι, αφού κέρδισε τις εκλογές το προηγούμενο βράδυ με το 85% των ψήφων! Δεν είναι κακό για έναν μη κατεστημένο. Ο δήμαρχος Peduto έδειξε την αφοσίωσή του στα δέντρα και την αστική δασοκομία μιλώντας σε ένα ακροατήριο των δέντρων που δεν ξεπερνούν τις 2 ώρες ύπνου. Με εντυπωσίασε ως δήμαρχος που ταίριαζε με το νέο, καινοτόμο, περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένο Πίτσμπουργκ που βίωνα. Κάποια στιγμή είπε ότι το Πίτσμπουργκ ήταν το «Σιάτλ» των ΗΠΑ και ότι είναι έτοιμος το Πίτσμπουργκ να θεωρηθεί και πάλι κόμβος για καλλιτέχνες, εφευρέτες, καινοτόμους και περιβαλλοντισμό.
Τη 2η Ημέρα, ο Γερουσιαστής της Πολιτείας Τζιμ Φέρλο μίλησε στο συνέδριο δέντρων. Αντικατοπτρίζει την αισιοδοξία του δημάρχου Peduto για τις μελλοντικές προοπτικές της πολιτείας, αλλά έδωσε επίσης μια τρομερή προειδοποίηση για τον αντίκτυπο που έχει η υδραυλική ρωγμή (fracking) στην Πενσυλβάνια. Όπως μπορείτε να δείτε σε αυτόν τον χάρτη της Pennsylvania fracking, το Πίτσμπουργκ ουσιαστικά περιβάλλεται από fracking. Ακόμα κι αν οι κάτοικοι του Πίτσμπουργκ εργάζονται σκληρά για να χτίσουν μια βιώσιμη πόλη εντός των ορίων της πόλης, υπάρχουν περιβαλλοντικές προκλήσεις εκτός συνόρων. Αυτό φαινόταν σαν περισσότερη απόδειξη ότι είναι κρίσιμο οι τοπικές, περιφερειακές και πολιτειακές περιβαλλοντικές ομάδες να συνεργάζονται για την επίτευξη βιωσιμότητας και καλύτερου περιβάλλοντος.
Μία από τις αγαπημένες μου παρουσιάσεις την Ημέρα 2 ήταν η Παρουσίαση του Dr. William Sullivan Δέντρα και Υγεία του Ανθρώπου. Οι περισσότεροι από εμάς φαίνεται να έχουμε μια έμφυτη αίσθηση ότι «Τα δέντρα είναι καλά» και εμείς στον τομέα της αστικής δασοκομίας αφιερώνουμε πολύ χρόνο μιλώντας για τα οφέλη των δέντρων για το περιβάλλον μας, αλλά τι γίνεται με την επίδραση των δέντρων στη διάθεση και την ευτυχία μας; Ο Δρ Σάλιβαν παρουσίασε δεκαετίες έρευνας που δείχνουν ότι τα δέντρα έχουν τη δύναμη να μας βοηθήσουν να θεραπευόμαστε, να συνεργαζόμαστε και να είμαστε ευτυχισμένοι. Σε μια από τις πιο πρόσφατες μελέτες του, ο Δρ. Σάλιβαν τόνισε τα θέματα βάζοντάς τα να κάνουν προβλήματα αφαίρεσης συνεχώς για 5 λεπτά (αυτό ακούγεται αγχωτικό!). Ο Δρ Σάλιβαν μέτρησε τα επίπεδα κορτιζόλης του ατόμου (η ορμόνη που ρυθμίζει το στρες) πριν και μετά τα 5 λεπτά. Βρήκε ότι τα άτομα είχαν πράγματι υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης μετά από 5 λεπτά αφαίρεσης, υποδεικνύοντας ότι ήταν περισσότερο αγχωμένοι. Στη συνέχεια, έδειξε σε κάποια θέματα εικόνες άγονων, τσιμεντένια τοπία και μερικά τοπία με λίγα δέντρα και μερικά τοπία με πολλά δέντρα. Τι βρήκε; Λοιπόν, διαπίστωσε ότι τα άτομα που έβλεπαν τοπία με περισσότερα δέντρα είχαν χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης από τα άτομα που έβλεπαν τοπία με λιγότερα δέντρα, πράγμα που σημαίνει ότι και μόνο η ματιά στα δέντρα μπορεί να μας βοηθήσει να ρυθμίσουμε την κορτιζόλη και να είμαστε λιγότερο αγχωμένοι. Φοβερο!!!
Έμαθα πολλά στο Πίτσμπουργκ. Αφήνω ατελείωτες χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τις βέλτιστες πρακτικές συγκέντρωσης χρημάτων, την αφαίρεση ζιζανίων με πρόβατα (πραγματικά!) και την όμορφη βόλτα με το ποταμόπλοιο που επέτρεψε στους συμμετέχοντες να κάνουν περισσότερες συνδέσεις και να μας βοηθήσουν να δούμε τι κάνουμε από άλλη οπτική γωνία. Όπως θα περίμενε κανείς, η αστική δασοκομία είναι στην πραγματικότητα αρκετά διαφορετική στην Αϊόβα και τη Τζόρτζια από ό,τι στο Ντέιβις. Η εκμάθηση για διαφορετικές προοπτικές και προκλήσεις με βοήθησε να καταλάβω ότι η φύτευση δέντρων και η οικοδόμηση κοινότητας δεν τελειώνουν στα όρια της πόλης και ότι ουσιαστικά είμαστε όλοι μαζί. Ελπίζω ότι και άλλοι συμμετέχοντες ένιωσαν το ίδιο και ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να χτίζουμε ένα δίκτυο στις δικές μας πόλεις, πολιτείες, χώρα και κόσμο για να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο περιβάλλον στο μέλλον. Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μας φέρει όλους μαζί για να φτιάξουμε έναν πιο χαρούμενο, πιο υγιή κόσμο, αυτό είναι η δύναμη των δέντρων.
[ώρα]
Ο Keith McAleer είναι ο Εκτελεστικός Διευθυντής του Tree Davis, μέλος του California ReLeaf Network.