Ως γονέας δύο μικρών παιδιών, ξέρω ότι το να είσαι έξω είναι χαρούμενα παιδιά. Ανεξάρτητα από το πόσο κακεντρεχείς ή δοκιμαζόμενοι είναι σε εσωτερικούς χώρους, διαπιστώνω σταθερά ότι αν τους βγάλω έξω είναι αμέσως πιο χαρούμενοι. Είμαι έκπληκτος από τη δύναμη της φύσης και του καθαρού αέρα που μπορεί να μεταμορφώσει τα παιδιά μου. Χθες τα παιδιά μου οδήγησαν τα ποδήλατά τους στο πεζοδρόμιο, μάζεψαν μικρά μωβ «λουλούδια» (ζιζάνια) στο γκαζόν του γείτονα και έπαιξαν καρτέλα χρησιμοποιώντας έναν πλάτανο του Λονδίνου ως βάση.
Αυτή τη στιγμή διαβάζω το διάσημο βιβλίο του Richard Louv, Last Child in the Woods: Saving Our Children from Nature-Deficit Disorder. Με εμπνέει να βγάζω τα παιδιά μου σε εξωτερικούς χώρους πιο συχνά για να τα αφήνω να εξερευνούν και να απολαμβάνουν τον φυσικό κόσμο γύρω τους. Τα δέντρα της κοινότητάς μας είναι αναπόσπαστο μέρος της απόλαυσης τους (και δική μου) στην ύπαιθρο και είμαι ευγνώμων για το αστικό δάσος της πόλης μας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς ο χρόνος που περνάνε σε εξωτερικούς χώρους βοηθά τα μικρά παιδιά να αναπτυχθούν, ρίξτε μια ματιά αυτό το άρθρο από το Psychology Today. Για να μάθετε περισσότερα για τον Richard Louv ή Τελευταίο παιδί στο δάσος, επισκεφθείτε τον ιστότοπο του συγγραφέα.
[ώρα]
Η Kathleen Farren Ford είναι η Διευθύντρια Οικονομικών και Διοίκησης για το California ReLeaf.