Πώς το αστικό δάσος του Σακραμέντο χωρίζει την πόλη, σε υγεία και σε πλούτο

ΤΟΥ MICHAEL FINCH II
10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019 05:30 π.μ.

Ο θόλος των δέντρων του Land Park είναι ένα θαύμα από τα περισσότερα μέτρα. Σαν κορώνα, τα πλατάνια του Λονδίνου και ακόμη και περιστασιακά κόκκινα ξύλα υψώνονται πολύ πάνω από τις στέγες για να σκιάζουν τους περιποιημένους δρόμους και τα σπίτια τα καυτά καλοκαίρια του Σακραμέντο.

Περισσότερα δέντρα μπορούν να βρεθούν στο Land Park από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη γειτονιά. Και προσφέρει οφέλη τόσο ορατά όσο και αόρατα με γυμνό μάτι — καλύτερη υγεία για κάποιον και ποιότητα ζωής.

Αλλά δεν υπάρχουν πολλά Land Parks στο Σακραμέντο. Στην πραγματικότητα, μόνο δώδεκα γειτονιές έχουν στέγες δέντρων που πλησιάζουν στη γειτονιά νότια του κέντρου της πόλης, σύμφωνα με εκτίμηση σε όλη την πόλη.

Οι επικριτές λένε ότι η γραμμή που χωρίζει αυτά τα μέρη συχνά καταλήγει στον πλούτο.

Οι κοινότητες με μεγαλύτερο από τον μέσο αριθμό δέντρων είναι μέρη όπως το Land Park, το East Sacramento και το Pocket έχουν επίσης τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις νοικοκυριών υψηλού εισοδήματος, δείχνουν τα δεδομένα. Εν τω μεταξύ, περιοχές με χαμηλό έως μέτριο εισόδημα όπως το Meadowview, το Del Paso Heights, το Parkway και το Valley Hi έχουν λιγότερα δέντρα και λιγότερη σκιά.

Τα δέντρα καλύπτουν σχεδόν το 20 τοις εκατό των 100 τετραγωνικών μιλίων της πόλης. Στο Land Park, για παράδειγμα, ο θόλος καλύπτει το 43 τοις εκατό - υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο της πόλης. Τώρα συγκρίνετε αυτό με το 12 τοις εκατό κάλυψη με θόλο δέντρων που βρέθηκε στο Meadowview στο νότιο Σακραμέντο.

Για πολλούς δασοκόμους και πολεοδόμους, αυτό είναι ανησυχητικό όχι μόνο επειδή τα μέρη που δεν φυτεύονται είναι πιο εκτεθειμένα σε καυτές θερμοκρασίες, αλλά επειδή οι δεντρόφυτοι δρόμοι συνδέονται με καλύτερη συνολική υγεία. Περισσότερα δέντρα βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα, συμβάλλοντας σε χαμηλότερα ποσοστά άσθματος και παχυσαρκίας, σύμφωνα με μελέτες. Και μπορούν να μετριάσουν τις ακραίες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε ένα μέλλον όπου οι μέρες θα είναι πιο ζεστές και ξηρές.

Ωστόσο, είναι μια από τις σπάνια συζητημένες ανισότητες του Σακραμέντο, λένε κάποιοι. Η ανισορροπία δεν πέρασε απαρατήρητη. Οι συνήγοροι λένε ότι η πόλη έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει χρόνια χαλαρής δενδροφύτευσης όταν υιοθετήσει ένα γενικό σχέδιο αστικών δασών το επόμενο έτος.

Αλλά κάποιοι ανησυχούν ότι αυτές οι γειτονιές θα μείνουν ξανά πίσω.

«Υπάρχει κατά καιρούς αυτή η προθυμία να μην παρατηρήσουμε πράγματα επειδή συμβαίνουν σε άλλη γειτονιά», είπε η Σίντι Μπλέιν, εκτελεστική διευθύντρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού California ReLeaf, που φυτεύει δέντρα σε όλη την πολιτεία. Παρακολούθησε μια δημόσια συνάντηση νωρίτερα αυτό το έτος που πραγματοποιήθηκε από την πόλη για να συζητηθεί το νέο γενικό σχέδιο και υπενθύμισε ότι δεν είχε λεπτομέρειες σχετικά με το θέμα της «ισότητας».

«Δεν υπήρχαν πολλά από εκεί όσον αφορά την ανταπόκριση της πόλης», είπε ο Blain. "Κοιτάτε αυτούς τους δραματικά διαφορετικούς αριθμούς - όπως διαφορές 30 ποσοστιαίων μονάδων - και δεν φαινόταν να υπάρχει καμία αίσθηση επείγοντος."

Το Δημοτικό Συμβούλιο αναμενόταν να εγκρίνει το σχέδιο μέχρι την άνοιξη του 2019, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της πόλης. Ωστόσο, αξιωματούχοι είπαν ότι δεν θα οριστικοποιηθεί μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους. Εν τω μεταξύ, η πόλη είπε ότι αναπτύσσει στόχους στέγασης με βάση τη χρήση γης σε κάθε γειτονιά.

Καθώς η κλιματική αλλαγή αυξάνεται με τη σειρά των αστικών προτεραιοτήτων, ορισμένες μεγάλες πόλεις σε όλη τη χώρα έχουν στραφεί στα δέντρα ως λύση.

Στο Ντάλας, αξιωματούχοι τεκμηρίωσαν πρόσφατα για πρώτη φορά περιοχές που είναι πιο ζεστές από το αγροτικό τους περιβάλλον και πώς τα δέντρα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της θερμοκρασίας. Νωρίτερα φέτος, ο δήμαρχος του Λος Άντζελες Έρικ Γκαρσέτι υποσχέθηκε να φυτέψει περίπου 90,000 δέντρα την επόμενη δεκαετία. Το σχέδιο του δημάρχου περιελάμβανε μια δέσμευση για διπλασιασμό του θόλου σε γειτονιές με «χαμηλό εισόδημα, με σοβαρές επιπτώσεις από τη ζέστη».

Ο Κέβιν Χόκερ, ο αστικός δασολόγος της πόλης, συμφώνησε ότι υπάρχει μια ανισότητα. Είπε ότι οι υποστηρικτές της πόλης και των τοπικών δέντρων μπορεί να διχάζονται για το πώς θα το διορθώσει ο καθένας. Ο Χόκερ πιστεύει ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν υπάρχοντα προγράμματα, αλλά οι υποστηρικτές θέλουν πιο ριζοσπαστική δράση. Ωστόσο, μια ιδέα μοιράζεται μεταξύ των δύο στρατοπέδων: Τα δέντρα είναι αναγκαιότητα, αλλά απαιτούν χρήματα και αφοσίωση για να τα κρατήσουν ζωντανά.

Ο Χόκερ είπε ότι δεν αισθάνεται ότι το ζήτημα της ανισότητας έχει «καλά καθοριστεί».

«Όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχει άνιση κατανομή στην πόλη. Δεν νομίζω ότι κανείς έχει ορίσει με σαφήνεια γιατί συμβαίνει αυτό και ποιες ενέργειες είναι δυνατές για να αντιμετωπιστεί αυτό», είπε ο Χόκερ. "Γνωρίζουμε γενικά ότι μπορούμε να φυτέψουμε περισσότερα δέντρα, αλλά σε ορισμένες περιοχές της πόλης - λόγω του σχεδιασμού τους ή του τρόπου με τον οποίο έχουν διαμορφωθεί - δεν υπάρχουν ευκαιρίες για να φυτέψουμε δέντρα."

'ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ'
Πολλές από τις παλαιότερες γειτονιές του Σακραμέντο σχηματίστηκαν λίγο έξω από το κέντρο της πόλης. Κάθε δεκαετία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε ένα νέο κύμα ανάπτυξης μέχρι που η πόλη γέμισε με νέες υποδιαιρέσεις καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν.

Για ένα διάστημα, πολλές από τις γειτονιές που σχηματίζονταν δεν είχαν δέντρα. Μόλις το 1960 η πόλη ψήφισε τον πρώτο νόμο που απαιτούσε δενδροφύτευση σε νέες υποδιαιρέσεις. Στη συνέχεια, οι πόλεις τσιμπήθηκαν οικονομικά από την Πρόταση 13, μια πρωτοβουλία του 1979 που εγκρίθηκε από ψηφοφόρους και περιόριζε τα δολάρια φόρου ιδιοκτησίας που χρησιμοποιήθηκαν ιστορικά για κρατικές υπηρεσίες.

Σύντομα, η πόλη υποχώρησε από την συντήρηση των δέντρων στις μπροστινές αυλές και το βάρος μετατοπίστηκε σε μεμονωμένες γειτονιές για συντήρηση. Έτσι, όταν τα δέντρα πέθαιναν, όπως συμβαίνει συχνά, από ασθένειες, παράσιτα ή μεγάλη ηλικία, λίγοι άνθρωποι μπορεί να το είχαν προσέξει ή να είχαν τα μέσα να το αλλάξουν.

Το ίδιο μοτίβο συνεχίζεται και σήμερα.

«Το Σακραμέντο είναι μια πόλη των εχόντων και των μη», είπε η Κέιτ Ράιλι, η οποία ζει στη γειτονιά River Park. «Αν κοιτάξετε τους χάρτες, είμαστε ένας από τους κατόχους. Είμαστε μια γειτονιά που έχει δέντρα».

Τα δέντρα καλύπτουν σχεδόν το 36 τοις εκατό του River Park και τα περισσότερα εισοδήματα των νοικοκυριών είναι υψηλότερα από το διάμεσο για την περιοχή. Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά πριν από σχεδόν επτά δεκαετίες κατά μήκος του ποταμού Αμερικανού.

Η Riley παραδέχεται ότι ορισμένα δεν τα φρόντιζε πάντα πολύ καλά και άλλα πέθαναν σε μεγάλη ηλικία, γι' αυτό και προσφέρθηκε εθελοντικά να φυτέψει περισσότερα από 100 δέντρα από το 2014. Η συντήρηση των δέντρων μπορεί να είναι ένα βαρύ και δαπανηρό έργο για τους "χωρίς που δεν έχουν" κάνε μόνος, είπε.

«Πολλά συστημικά ζητήματα επιδεινώνουν αυτό το πρόβλημα με την ανισότητα στην κάλυψη του θόλου των δέντρων», είπε ο Ράιλι, ο οποίος συμμετέχει στη συμβουλευτική επιτροπή του αστικό σχεδίου δασών της πόλης. «Είναι απλώς ένα άλλο παράδειγμα του πώς η πόλη χρειάζεται πραγματικά να βελτιώσει το παιχνίδι της και να την κάνει μια πόλη που έχει δίκαιες ευκαιρίες για όλους».

Για να κατανοήσει καλύτερα το ζήτημα, το The Bee δημιούργησε ένα σύνολο δεδομένων από μια πρόσφατη αξιολόγηση εκτιμήσεων θόλου σε επίπεδο γειτονιάς και το συνδύασε με δημογραφικά δεδομένα από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ. Συγκεντρώσαμε επίσης δημόσια δεδομένα για τον αριθμό των δέντρων που διατηρεί η πόλη και τα χαρτογραφήσαμε σε κάθε γειτονιά.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διαφορές είναι έντονες ανάμεσα σε ένα μέρος όπως το River Park και το Del Paso Heights, μια κοινότητα στο βόρειο Σακραμέντο που συνορεύει με το Interstate 80. Ο θόλος των δέντρων είναι περίπου 16 τοις εκατό και τα περισσότερα εισοδήματα των νοικοκυριών πέφτουν κάτω από 75,000 $.

Είναι ένας από τους λόγους που η Fatima Malik έχει φυτέψει εκατοντάδες δέντρα σε πάρκα μέσα και γύρω από το Del Paso Heights. Λίγο καιρό μετά την ένταξή του στην επιτροπή εμπλουτισμού των πάρκων και της κοινότητας της πόλης, ο Malik θυμήθηκε ότι είχε επιδοκιμαστεί σε μια κοινοτική συνάντηση σχετικά με την κατάσταση των δέντρων ενός πάρκου.

Τα δέντρα πέθαιναν και δεν φαινόταν να υπάρχει σχέδιο για να τα αντικαταστήσει η πόλη. Οι κάτοικοι ήθελαν να μάθουν τι επρόκειτο να κάνει για αυτό. Όπως λέει ο Malik, προκάλεσε το δωμάτιο ρωτώντας τι θα κάνουμε "εμείς" για το πάρκο.

Η Συμμαχία Καλλιεργητών του Del Paso Heights δημιουργήθηκε από αυτή τη συνάντηση. Μέχρι το τέλος του έτους, ο οργανισμός θα ολοκληρώσει τις εργασίες από τη δεύτερη επιχορήγηση φυτεύοντας περισσότερα από 300 δέντρα σε πέντε πάρκα της πόλης και έναν κοινοτικό κήπο.

Ακόμα κι έτσι, ο Malik παραδέχεται ότι τα έργα των πάρκων ήταν μια «εύκολη νίκη», καθώς τα δέντρα στους δρόμους είναι μεγαλύτερο όφελος για τις κοινότητες. Η φύτευση αυτών είναι «ένα εντελώς άλλο παιχνίδι με μπάλα» που θα απαιτούσε στοιχεία και πρόσθετους πόρους από την πόλη, είπε.

Το αν η γειτονιά θα πάρει κάτι είναι ένα ανοιχτό ερώτημα.

«Σαφώς γνωρίζουμε ότι ιστορικά η Περιφέρεια 2 δεν έχει επενδυθεί ούτε έχει γίνει προτεραιότητα όσο θα έπρεπε», είπε ο Malik. «Δεν δείχνουμε με το δάχτυλο ούτε κατηγορούμε κανέναν, αλλά δεδομένης της πραγματικότητας που αντιμετωπίζουμε, θέλουμε να συνεργαστούμε με την πόλη για να τους βοηθήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα».

ΔΕΝΤΡΑ: ΝΕΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Θα μπορούσαν να διακυβεύονται περισσότερα για τις άδενδρες κοινότητες από μια μικρή εξάντληση από τη θερμότητα. Τα στοιχεία πληθαίνουν εδώ και χρόνια σχετικά με τα υποκείμενα οφέλη που προσφέρει ένας πλούσιος θόλος στην υγεία του ατόμου.

Ο Ray Tretheway, εκτελεστικός διευθυντής του Sacramento Tree Foundation, άκουσε για πρώτη φορά αυτή την ιδέα σε ένα συνέδριο όταν ένας ομιλητής δήλωσε: το μέλλον της αστικής δασοκομίας είναι η δημόσια υγεία.

Η διάλεξη φύτεψε έναν σπόρο και πριν από μερικά χρόνια το Tree Foundation βοήθησε στη χρηματοδότηση μιας μελέτης στην κομητεία Σακραμέντο. Σε αντίθεση με την προηγούμενη έρευνα, η οποία εξέτασε τους χώρους πρασίνου, συμπεριλαμβανομένων των πάρκων, επικεντρώνεται αποκλειστικά στον θόλο των δέντρων και στο εάν είχε κάποια επίδραση στα αποτελέσματα της υγείας της γειτονιάς.

Διαπίστωσαν ότι η περισσότερη κάλυψη δέντρων συσχετίστηκε με καλύτερη συνολική υγεία και επηρέασε σε μικρότερο βαθμό την αρτηριακή πίεση, τον διαβήτη και το άσθμα, σύμφωνα με τη μελέτη του 2016 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Health & Place.

«Ήταν ένα που άνοιξε τα μάτια», είπε ο Tretheway. «Επανεξετάσαμε βαθιά και ανανεώσαμε τα προγράμματά μας για να ακολουθήσουμε αυτές τις νέες πληροφορίες».

Το πρώτο μάθημα που αποκομίστηκε ήταν να δοθεί προτεραιότητα στις γειτονιές που κινδυνεύουν περισσότερο, είπε. Συχνά παλεύουν με την έλλειψη τροφής, την έλλειψη θέσεων εργασίας, τα σχολεία με κακές επιδόσεις και την ανεπαρκή μεταφορά.

«Οι διαφορές είναι πολύ σαφείς εδώ στο Σακραμέντο καθώς και σε ολόκληρη τη χώρα», είπε ο Tretheway.

«Εάν ζείτε σε μια γειτονιά με χαμηλό εισόδημα ή με περιορισμένους πόρους, είστε σχεδόν σίγουροι ότι δεν θα έχετε καμία ποσότητα δέντρων για να κάνετε σημαντική διαφορά στην ποιότητα ζωής ή στην υγεία της γειτονιάς σας».

Ο Tretheway εκτιμά ότι τουλάχιστον 200,000 δέντρα στους δρόμους πρέπει να φυτευτούν τα επόμενα δέκα χρόνια για να επιτευχθεί ο ισοδύναμος αριθμός δέντρων στις πιο επιθυμητές περιοχές. Οι παγίδες μιας τέτοιας προσπάθειας είναι πολλές.

Το Tree Foundation το γνωρίζει από πρώτο χέρι. Μέσω μιας συνεργασίας με την SMUD, ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός χαρίζει χιλιάδες δέντρα ετησίως δωρεάν. Ωστόσο, τα δενδρύλλια πρέπει να φροντίζονται προσεκτικά - ειδικά κατά τα πρώτα τρία έως πέντε χρόνια στο έδαφος.

Στις πρώτες του μέρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, εθελοντές ξεχύθηκαν κατά μήκος ενός εμπορικού τμήματος της λεωφόρου Franklin για να βάλουν δέντρα στο έδαφος, είπε. Δεν υπήρχαν λωρίδες φύτευσης και έτσι άνοιξαν τρύπες στο σκυρόδεμα.

Χωρίς επαρκές ανθρώπινο δυναμικό, η παρακολούθηση καθυστέρησε. Τα δέντρα πέθαναν. Ο Tretheway πήρε ένα μάθημα: «Είναι ένα πολύ ευάλωτο και υψηλού κινδύνου μέρος για να φυτέψεις δέντρα κατά μήκος εμπορικών δρόμων».

Περισσότερα στοιχεία ήρθαν αργότερα. Ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο UC Berkeley μελέτησε το πρόγραμμα του δέντρου σκιάς με SMUD και δημοσίευσε τα αποτελέσματα το 2014. Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερα από 400 κατανεμημένα δέντρα σε διάστημα πέντε ετών για να δουν πόσα θα επιζούσαν.

Τα νεαρά δέντρα που είχαν καλύτερη απόδοση ήταν σε γειτονιές με σταθερή ιδιοκτησία σπιτιού. Περισσότερα από 100 δέντρα πέθαναν. 66 δεν φυτεύτηκαν ποτέ. Ο Tretheway πήρε ένα άλλο μάθημα: «Βάζουμε πολλά δέντρα εκεί έξω, αλλά δεν επιβιώνουν πάντα».

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΑ
Για ορισμένους πολεοδόμους και δενδροκόμους, το έργο της φύτευσης δέντρων στους δρόμους, ιδιαίτερα σε γειτονιές που έχουν αγνοηθεί, είναι ακόμη πιο κρίσιμο καθώς η παγκόσμια κλιματική αλλαγή μεταμορφώνει το περιβάλλον.

Τα δέντρα βοηθούν στην καταπολέμηση αόρατων κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία όπως το όζον και η ρύπανση από σωματίδια. Μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της θερμοκρασίας στο επίπεδο του δρόμου κοντά σε σχολεία και στάσεις λεωφορείων όπου συχνάζουν περισσότερο ορισμένοι από τους πιο ευάλωτους, όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι.

«Τα δέντρα θα διαδραματίσουν τεράστιο ρόλο στη δέσμευση του άνθρακα και στη μείωση του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας», δήλωσε η Stacy Springer, διευθύνουσα σύμβουλος του Breathe California για την περιοχή του Σακραμέντο. "Χρησιμεύει ως μια σχετικά φθηνή λύση - μία από τις πολλές - σε ορισμένα από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στις κοινότητές μας."

Ο αριθμός των ημερών ακραίας ζέστης στο Σακραμέντο θα μπορούσε να τριπλασιαστεί τις επόμενες τρεις δεκαετίες, αυξάνοντας τον πιθανό αριθμό θανάτων από ασθένειες που σχετίζονται με τη ζέστη, σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου Άμυνας Φυσικών Πόρων.

Τα δέντρα μπορούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις των υψηλών θερμοκρασιών, αλλά μόνο εάν φυτευτούν ομοιόμορφα.

«Ακόμα κι αν οδηγείτε στο δρόμο, μπορείτε να δείτε ότι τις περισσότερες φορές, αν είναι μια φτωχή γειτονιά, δεν θα έχει πολλά δέντρα», είπε ο Blain, ο εκτελεστικός διευθυντής του California ReLeaf.

«Αν κοιτάξετε σε όλη τη χώρα, αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Σε αυτό το σημείο, η Καλιφόρνια ως πολιτεία γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχει κοινωνική ανισότητα».

Ο Blain είπε ότι η πολιτεία προσφέρει επιχορηγήσεις που στοχεύουν σε κοινότητες χαμηλού εισοδήματος μέσω του προγράμματος ανώτατου ορίου και εμπορίου, το οποίο έχει λάβει η California ReLeaf.

Συνεχίστε να διαβάζετε στο SacBee.com