Naukowcy z Stacja Badawcza Pacific Northwest US Forest Service Portland w stanie Oregon opracowali model do przewidywania wybuchu pąków. W swoich eksperymentach wykorzystali daglezje, ale także przeprowadzili ankietę na około 100 innych gatunkach, więc spodziewają się, że będą w stanie dostosować model do innych roślin i drzew.
Zarówno niskie, jak i wysokie temperatury wpływają na czas, a różne kombinacje dają różne wyniki – nie zawsze intuicyjne. Przy wielu godzinach niskich temperatur drzewa potrzebują mniej ciepłych godzin, aby pęknąć. Tak więc wcześniejsze wiosenne ciepło spowoduje wcześniejsze pęknięcie pąków. Jeśli jednak drzewo nie jest wystawione na wystarczająco zimno, potrzebuje więcej ciepła, aby pękło. Tak więc w najbardziej dramatycznych scenariuszach zmian klimatu cieplejsze zimy mogą faktycznie oznaczać późniejszy wybuch pąków.
Geny też odgrywają rolę. Naukowcy eksperymentowali z daglezjami z całego Oregonu, Waszyngtonu i Kalifornii. Drzewa z zimniejszych lub bardziej suchych środowisk wykazywały wcześniejsze pękanie. Drzewa wywodzące się z tych linii mogłyby sobie lepiej radzić w miejscach, gdzie obecnie żyją ich cieplejsi i wilgotniejsi kuzyni.
Zespół, kierowany przez leśnika badawczego Connie Harrington, ma nadzieję wykorzystać model do przewidywania reakcji drzew w różnych prognozach klimatycznych. Dzięki tym informacjom zarządcy gruntów mogą decydować, gdzie i co sadzić, aw razie potrzeby planować wspomagane strategie migracji.