- آسوشیتدپرس
ارسال شده در: 10 / 4 / 2010
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، از مردم برای ردیابی بیماری که درختان بلوط را می کشد، کمک می گیرند.
در دو سال گذشته، دانشمندان روی ساکنان برای جمع‌آوری نمونه‌های درخت و ارسال آن به آزمایشگاه آسیب‌شناسی جنگلی و قارچ‌شناسی دانشگاه حساب باز کرده‌اند. آنها از این اطلاعات برای ایجاد نقشه ای استفاده کرده اند که گسترش مرگ ناگهانی بلوط را ترسیم می کند.
این پاتوژن مرموز اولین بار در سال 1995 در دره میل کشف شد و از آن زمان تاکنون ده ها هزار درخت در شمال کالیفرنیا و جنوب اورگان کشته شده است. دانشمندان تخمین می زنند که این بیماری که از طریق گیاهان میزبان و آب منتقل می شود، می تواند 90 درصد بلوط های زنده و بلوط سیاه کالیفرنیا را در عرض 25 سال از بین ببرد.
پروژه نقشه برداری که توسط سازمان جنگلداری ایالات متحده تامین می شود، اولین تلاش جامعه محور برای مبارزه با مرگ ناگهانی بلوط است. ماتئو گاربلوتو، آسیب شناس جنگل های دانشگاه کالیفرنیا برکلی و برجسته ترین متخصص کشور در مورد مرگ ناگهانی بلوط، گفت: حدود 240 شرکت کننده در سال گذشته بیش از 1,000 نمونه را جمع آوری کردند.
گاربلوتو به San Francisco Chronicle گفت: «این بخشی از راه حل است. "اگر ما آموزش دهیم و صاحبان ملک را درگیر کنیم، می توانیم تفاوت بسیار بزرگی ایجاد کنیم."
هنگامی که یک منطقه آلوده شناسایی شد، صاحبان خانه می توانند درختان میزبان را حذف کنند، که می تواند نرخ بقای بلوط را تقریباً ده برابر کند. همچنین از ساکنان خواسته شده است که پروژه های بزرگی را که می تواند خاک و درختان را در فصل بارندگی مختل کند، انجام ندهند زیرا می تواند به گسترش بیماری کمک کند.
گاربلوتو می‌گوید: «هر جامعه‌ای که متوجه می‌شود در محله‌های خود دچار مرگ ناگهانی بلوط شده‌اند، باید بگوید: «هی، بهتر است کاری انجام دهم، زیرا زمانی که متوجه می‌شوی درختان در حال مرگ هستند، دیگر خیلی دیر شده است».
برای یک مقاله کامل در مورد تلاش های برکلی برای ردیابی مرگ ناگهانی بلوط اینجا را کلیک کنید.