یک مقاله تحقیقاتی در سال 2010 با عنوان: اولویت بندی مکان های ترجیحی برای افزایش تاج درختان شهری در شهر نیویورک مجموعه‌ای از روش‌های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) را برای شناسایی و اولویت‌بندی مکان‌های کاشت درخت در محیط‌های شهری ارائه می‌کند. این روش از یک رویکرد تحلیلی ایجاد شده توسط کلاس آموزشی خدماتی دانشگاه ورمونت به نام "تحلیل GIS بوم شناسی شهر نیویورک" استفاده می کند که برای ارائه پشتیبانی تحقیقاتی به کمپین درختکاری MillionTreesNYC طراحی شده است. این روش‌ها مکان‌های کاشت درخت را بر اساس نیاز (اینکه آیا درختان می‌توانند به مسائل خاص در جامعه کمک کنند یا نه) و مناسب بودن (محدودیت‌های بیوفیزیکی و شرکای کاشت؟ اهداف برنامه‌ای موجود) اولویت‌بندی می‌کنند. معیارهای مناسب و نیاز بر اساس ورودی سه سازمان درختکاری شهر نیویورک بود. ابزارها و نقشه‌های آنالیز فضایی سفارشی‌سازی شده برای نشان دادن مکان‌هایی که هر سازمان ممکن است در افزایش تاج درخت شهری (UTC) نقش داشته باشد و در عین حال به اهداف برنامه‌ای خود نیز دست یابد، ایجاد شد. این روش‌ها و ابزارهای سفارشی مرتبط می‌توانند به تصمیم‌گیرندگان کمک کنند تا سرمایه‌گذاری‌های جنگلداری شهری را با توجه به نتایج بیوفیزیکی و اجتماعی-اقتصادی به شیوه‌ای شفاف و حساب‌شده بهینه کنند. علاوه بر این، چارچوب توصیف شده در اینجا ممکن است در شهرهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد، می تواند ویژگی های فضایی اکوسیستم های شهری را در طول زمان ردیابی کند و ممکن است توسعه ابزار بیشتری را برای تصمیم گیری مشترک در مدیریت منابع طبیعی شهری امکان پذیر کند. اینجا کلیک کنید برای دسترسی به گزارش کامل
به روز رسانی