'n 2010 navorsingsartikel getiteld: Prioritisering van voorkeurliggings vir die verhoging van stedelike boomkap in New York City bied 'n stel Geografiese Inligtingstelsel (GIS) metodes aan vir die identifisering en prioritisering van boomplantplekke in stedelike omgewings. Dit gebruik 'n analitiese benadering wat geskep is deur 'n diensleerklas van die Universiteit van Vermont genaamd "GIS Analysis of New York City's Ecology" wat ontwerp is om navorsingsondersteuning te bied aan die MillionTreesNYC boomplantveldtog. Hierdie metodes prioritiseer boomplantplekke op grond van behoefte (of bome kan help om spesifieke kwessies in die gemeenskap aan te spreek of nie) en geskiktheid (biofisiese beperkings en plantvennote? bestaande programmatiese doelwitte). Kriteria vir geskiktheid en behoefte was gebaseer op insette van drie New York City boomplant organisasies. Pasgemaakte ruimtelike analise-instrumente en -kaarte is geskep om te wys waar elke organisasie kan bydra tot die verhoging van stedelike boomkap (UTC) terwyl hulle ook hul eie programmatiese doelwitte bereik. Hierdie metodes en gepaardgaande pasgemaakte gereedskap kan besluitnemers help om stedelike bosboubeleggings met betrekking tot biofisiese en sosio-ekonomiese uitkomste op 'n duidelike en verantwoordbare wyse te optimaliseer. Boonop kan die raamwerk wat hier beskryf word in ander stede gebruik word, dit kan ruimtelike kenmerke van stedelike ekosisteme oor tyd volg, en kan verdere instrumentontwikkeling vir samewerkende besluitneming in stedelike natuurlike hulpbronbestuur moontlik maak. Kliek hier om toegang tot die volledige verslag te kry.
updates